De Translucente Tafel

Interview over Tafel 01

Dit is een short story. Short stories zijn geconcentreerde reflecties die ruimte geven aan de vragen, dialogen en ontmoetingen die ons werk beïnvloeden.

Nog voor de officiële oprichting van hun eigen bureau waren Halewijn Lievens en Armand Eeckels al aan het experimenteren met materialen. Uit dat onderzoek ontstonden verschillende projecten, waaronder meubilair. In deze reeks neemt Timotheus De Beir, medewerker van NU, per typologie een project onder de loep aan de hand van een interview met de twee oprichters van NU, met het woord atelier als kernbegrip.

Timotheus De Beir: Waar kwam het idee om de tafel te ontwerpen vandaan?

Armand Eeckels, Halewijn Lievens: In 2003 werden wij gevraagd om voor het keukenpaviljoen Boxy van Maarten Van Severen een translucente scheidingswand te ontwerpen. We waren destijds geboeid door kunststof en wilden onderzoeken wat er allemaal mee te doen valt. In de kelder van het huis waar we toen samenwoonden, hebben we talloze testen gemaakt in polyester met rolletjes toiletpapier, gelamineerde kartonnen buizen en kernen in piepschuim. Uiteindelijk kwamen we op het idee om een translucent sandwichpaneel te ontwikkelen met een honingraatstructuur.

Tijdens het Boxy project begon het idee te sluimeren om een tafel in gelijkaardig materiaal te ontwikkelen. De tafel op zich was het resultaat van evidente ontwerpstappen. Wij zagen de uitdaging echter vooral in het realiseren van een “schaduwloos” tafelblad. We zijn dus vertrokken vanuit een fascinatie voor het materiaal, eerder dan vanuit het idee om een tafel te ontwerpen. Het resultaat werd gedoopt tot Tafel 01.

TDB: Hoe verliep het uitvoeringsproces van de tafel?

AE/HL: We hebben het onszelf niet gemakkelijk gemaakt. Het hele proces is handmatig verlopen en zo’n 99 procent van het uitvoeringsproces was exploratief, en daarom grotendeels onvoorspelbaar. Het feit dat je met een translucent materiaal werkt en daar verschillende chemische componenten en behandelingsmethodes aan te pas komen, zorgt ervoor dat je niet alles in de hand hebt. Monnikenwerk noemen ze dat.

Er zijn natuurlijk veel gemakkelijkere manieren om een tafel te maken. Als je met hout werkt bijvoorbeeld en een plank verkeerd zaagt, dan pak je een nieuw stuk hout. In het proces met een mal ben je drie weken bezig met voorbereidingswerk om dan te hopen dat het eindproduct gaat lukken. Het voelde bijna aan alsof we een soort juweel aan het ontwikkelen waren.

TDB: Welke hoogtes en laagtes hebben jullie ondervonden tijdens het creëren van de tafel?

AE/HL: Voor ons was een gevoel van pionieren even belangrijk tijdens dit proces zoals het is in huidige projecten. Moesten we op voorhand geweten hebben waar we naartoe gingen, dan hadden we het waarschijnlijk niet gedaan. Elke tussenfase in het maakproces, zeker wanneer iets lukte waar wij naar streefden, was een moment van verwondering en voldoening.

Wat ook veel voldoening gaf, is dat we aan dit experiment begonnen zijn zonder opdrachtgever en dan plots toch een bestelling hadden van vier tafels voor het project Linq, een van onze eerdere projecten. Tot op vandaag zijn er slechts zes versies van Tafel 01 gerealiseerd. De twee overige tafels staan respectievelijk bij ons op kantoor en bij fotograaf Frederick Vercruysse.

Hoewel het ontwikkelen en produceren van de tafels op intuïtieve wijze evolueerde, ondervonden we uiteraard frustraties onderweg. Zeker wanneer we tegen de muur van haalbaarheid botsten bij het keukenpaviljoen Boxy en we zelf kosten moesten dekken. Maar uiteindelijk is dat ondergeschikt aan de rijkdom aan kennis die we hebben vergaard. Door al het experimenteren zijn we onverwacht specialisten geworden in polyester.

TDB: Wat zouden jullie anders doen, moesten jullie Tafel 01 opnieuw realiseren?

AE/HL: Duurzaamheid en milieuvriendelijkheid zijn evidente thema’s in onze materiaalkeuze geworden. In de hedendaagse maatschappij is er geen plaats meer voor zo’n omstreden materiaal als polyester. Daarnaast vond het productieproces plaats in extreme werkomstandigheden die niet altijd gezond waren. Destijds was ons streven naar experimentele uitdagingen onze grootste motivator, maar je wordt voorzichtiger met de jaren.

Moesten we ooit het productieproces terug opstarten, dan zouden we onderzoeken hoe we dat product kunnen vertalen naar een milieuvriendelijke variant. De Tafel 02 met multiplex blad was een stap in die richting, maar de uitwerking daarvan vonden we toch niet even spannend als de translucente Tafel 01.

Wie weet, misschien komt er ooit een nieuwe lijn 01 Tafels op de markt. We zouden wel nooit opteren voor massaproductie. De schoonheid van het materiaal zit in de fijne ambacht en het diepgaande en soms verregaande onderzoek. Als we de 01 Tafels op de markt zouden brengen, hebben we sowieso ontwikkelaars nodig die even gepassioneerd zijn zoals wij toen waren.

TDB: Ik hoop dat de productie snel opgestart kan worden. Bedankt om jullie verhaal te delen.

___

Hoewel we slechts zes tafels gerealiseerd hebben, zijn we nieuwsgierig naar de mogelijkheid om de productie van een nieuwe generatie tafels te ontwikkelen. Interesse om een bestelling te plaatsen voor een tafel ontworpen door NU? Stuur gerust een e-mail naar hello@nuarchitectuuratelier.com. We bespreken ideeën graag samen verder.